مطلب ارائه شده در رابطه با آلرژی به حیوانات می باشد
آلرژی به حیوانات واکنشی است که بدن به پروتئین موجود در سلول های پوست، بزاق و ادرار و مدفوع حیوانات نشان می دهد. نشانه های آلرژی به حیوانات با علایم تب یونجه مشابه است و شامل عطسه و آبریزش بینی می شود. برخی افراد هم ممکن است علایم آسم بروز بدهند، علایمی مثل خس خس سینه و سختی تنفس.
آلرژی به حیوانات
آلرژی به حیوانات در بیشتر موارد بخاطر قرارگرفتن در معرض اجزای مرده پوست یک حیوان اتفاق می افتد که توسط متخصص آسم و آلرژی قابل کنترل و درمان است. هر حیوانی که مو داشته باشد می تواند منبع آلرژی باشد اما معمولا افراد بیشتر به سگ و گربه آلرژی دارند. اگر به حیوانات آلرژی دارید بهترین کار اینست که تا حدممکن در کنار حیوانات قرار نگیرید. برای درمان علایم نیازمند به دارو خواهید بود.
علائم آلرژی به حیوانات
علایم آلرژی به حیوانات عبارتند از: سرفه، آبریزش بینی، خارش، قرمزی و آب انداختن چشم، گرفتگی بینی، خارش بینی، سقف دهان یا گلو، نشت مایعات بینی به گلو، سرفه، احساس فشار و درد صورت، بی خوابی، چشم های پف کرده، آبی رنگ شدن پوست زیر چشم و مالش بینی به سمت بالا در کودکان.
اگر آلرژی شما با آسم همراه باشد ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:
مشکل در تنفس، درد یا احساس فشار در قفسه سینه، شنیده شدن صدای صوت یا خس خس در بازدم، مشکل در خوابیدن بخاطر تنگی نفس، سرفه یا خس خس کردن سینه.
افرادی که به حیوانات آلرژی دارند ممکن است علایم پوستی هم داشته باشند که به آن درماتیت آلرژیک هم گفته می شود. این نوع از درماتیت بخاطر واکنش سیستم ایمنی بدن است و باعث تورم پوست می شود. تماس مستقیم با عوامل حساسیت زا می تواند علایم زیر را بوجود بیاورند:
- کهیر
- اگزما
- خارش پوست
دلایل بروز آلرژی به حیوانات
آلرژی زمانی ظاهر می شود که سیستم ایمنی شما به یک ماده خارجی مثل گرده، کپک یا شوره موی حیوانات واکنش نشان می دهد. سیستم ایمنی پروتئین هایی می سازد که به آن آنتی بادی می گویند. این آنتی بادی ها در برابر عوامل خارجی که شما را بیمار یا دچار عفونت می کند واکنش می دهند. وقتی آلرژی داشته باشید سیستم ایمنی شما آنتی بادی هایی می سازد که باعث بروز علایم می شوند.
وقتی مواد آلرژی زا را تنفس کنید یا با آنها تماس داشته باشید سیستم ایمنی با ایجاد تورم در مسیر بینی و ریه ها واکنش می دهد. تماس بلند مدت یا زیاد با عوامل آلرژی زا باعث تورم مسیر هوا می شوند که با نام آسم شناخته می شود.
گربه ها و سگ ها
عوامل آلرژی زای گربه ها و سگ ها در سلول های مرده پوست و بزاق و ادرار و مدفوع و عرق آنها و روی موهایشان قرار گرفته است. پوست مرده تن این حیوانات چون خیلی ریز و سبک است می تواند مدت زیادی در هوا معلق بماند و با کمترین حرکت هوا جابجا شود. براحتی هم می تواند روی وسایل منزل و لباس شما بنشیند. بزاق حیوانات می تواند به فرش و جای خواب و وسایل منزل و لباس ها بچسبد. بزاق خشک شده هم در هوا معلق خواهد شد. سگ و گربه هایی که موی کمتری دارند ممکن است آلرژی زایی کمتری هم داشته باشند اما هیچ گونه ای نیست که آلرژی ایجاد نکند. آلرژی به گربه دو برابر میزان آلرژی به سگ هاست.
جوندگان و خرگوش ها
جوندگانی چون موش ها، همسترها و خوکچه های هندی در این دسته قرار می گیرند که عوامل آلرژی زای آنها هم در مو و شوره و بزاق و ادرار آنها وجود دارد و غبار گوشه های قفس آنها می تواند باعث ایجاد آلرژی شود.
شوره و مو و بزاق خرگوش ها هم آلرژی زا هستند.
حیوانات دیگر
حیواناتی که مو ندارند مثل ماهی و خزندگان به ندرت باعث آلرژی می شوند.
فاکتورهای ریسک
آلرژی به حیوانات بسیار شایع است. اگر زمینه خانوادگی آلرژی و آسم دارید احتمال بروز آلرژی در شما زیاد است.
اگر در کودکی حیوانات خانگی داشته اید احتمال بروز آلرژی در شما کمتر است. برخی مطالعات نشان می دهند که کودکانی که تا یکسالگی کنا یک حیوان خانگی بوده اند، مقاومت بیشتری در برابر ابتلا به عفونت های تنفسی دارند.
عوارض داشتن آلرژی به حیوانات
ادامه دار شدن تورم بافت مجرای تنفسی باعث گرفتگی سینوس ها می شود. این گرفتگی ها هم احتمال ابتلا به عفونت باکتریایی در سینوس مثل سینوزیت را بالا می برد.
افرادی که هم آسم و هم آلرژی به حیوانات دارند در درمان علایم خود با مشکل مواجه می شوند و ممکن است در معرض حمله های آسم باشند که نیاز به درمان و مراقبت اورژانسی دارد.
روش های پیشگیری از ابتلا
اگر قصد دارید حیوان خانگی داشته باشید قبل از آوردن حیوان به خانه حتما از آلرژی نداشتن خود مطمئن شوید.
برخی علایم و نشانه های آلرژی به حیوانات مثل آبریزش بینی و عطسه شبیه علایم سرماخوردگی هستند. اگر این علایم بیش از دو هفته طول کشید ممکن است آلرژی داشته باشید.
اگر این علایم شدت دارند و احساس می کنید بینی شما کاملا گرفته و مشکل خواب و خس خس سینه دارید با پزشک تماس بگیرید. اگر تنفس شما در فاصله زمانی کمی مشکل شد به سرعت با اورژانس تماس بگیرید.
تشخیص و درمان آلرژی حیوانی به چه صورت است ؟
متخصصان آلرژی با انجام آزمایش هایی نوع آلرژی افراد را مشخص می کنند. این آزمایش ها عبارتند از:
تست پوست: که مقداری از عوامل آلرژی زا روی پوست می گذارند تا واکنش آن را ببینند. این واکنش ها معمولا تا 15 دقیقه ظاهر می شوند.
تست زیرپوست: که در آن عوامل آلرژی زا در لایه زیر پوست تزریق می شوند، چون نتایج آزمایش پوست چندان شفاف نیست. در این شیوه با یک سرنگ این عومل را زیر پوست تزریق می کنند.
آزمایش خون: گاهی بخاطر مشکل پوستی یا وجود اسکار در بیمار نمی توان آزمایش پوستی را برای او انجام داد به همین دلیل پزشک آزمایش خون انجام می دهد تا حضور آنتی بادی های مختلف آلرژی به حیوانات را در آن رصد کند.
برای کنترل علایم و درمان آلرژی پزشکان داروهای زیر را تجویز می کنند:
آنتی هیستامین ها: این داروها باعث می شوند میزان هیستامین آزاد شده در بدن کاهش یابد و خارش و آبریزش بینی و عطسه کاهش یابد.
کورتیکواستروئیدها: این اسپری های بینی تورم را کاهش می دهند و گرفتگی و آبریزش بینی را هم کاهش می دهند.
دکونژستان ها: این دسته دارویی تورم مسیر بینی را کاهش می دهد و باعث تنفس راحت تر می شود.
تعدیل کننده های لوکورتین: زمانی که نتوان از آنتی هیستامین و کورتیکواستروئید استفاده کرد از این دارو برای مسدود کردن راه های انتشار برخی مواد شیمیایی خاصی استفاده می کنند و همچنین تورم و گرفتگی بینی را هم کم می کنند.
ایمنی درمانی: در این شیوه فرد در معرض مقادیر زیاد عوامل آلرژی زا قرار می گیرد تا میزان حساسیتش به آنها کاهش یابد.
