حساسیت به میگو ، علائم و درمان

حساسیت به میگو یک واکنش آلرژیک به پروتئین‌های موجود در میگو می‌باشد. افرادی که به میگو حساسیت دارند، ممکن است در تماس با این مواد یا مصرف آنها واکنش‌های ناخوشایندی نظیر خارش، قرمزی، سوزش و یا آنافیلاکسی (واکنش آلرژیک شدید) تجربه کنند.

علائم حساسیت به میگو می‌تواند متنوع باشد و شدت آن از فرد به فرد متفاوت باشد. افراد با حساسیت به میگو باید از مصرف محصولات حاوی میگو پرهیز کنند و همچنین در صورت نیاز، با پزشک خود مشورت نمایند. واکنش‌های آلرژیک به میگو ممکن است به صورت فوری یا در مدت زمانی پس از مصرف آن ایجاد شود، بنابراین افراد حساس به میگو باید از تماس با آن پرهیز کنند تا واکنش‌های آلرژیک جلوگیری شود.

بسیاری از انواع غذاهای دریایی از جمله میگو می توانند باعث واکنش های آلرژیک شوند. برخی از افراد فقط به ماهی، برخی فقط به صدف یا نرم تنان، و برخی ممکن است به انواع غذاهای دریایی حساسیت داشته باشند. 4 نفر از هر 5 نفر که مبتلا به آلرژی غذاهای دریایی هستند، این آلرژی را برای همیشه خواهند داشت و راه در مان قطعی برای آن وجود ندارد.

بیشتر بخوانید : درمان آلرِژی

علائم آلرژی به میگو

علائم آلرژی به میگو می‌تواند متنوع باشد و از شدت خفیف تا شدید متغیر باشد. برخی از علائم ممکن عبارتند از:

1. خارش و قرمزی پوست: افراد حساس به میگو ممکن است پس از تماس یا مصرف آن، خارش و قرمزی در ناحیه پوستی که به میگو تماس داشته است، تجربه کنند.
2. سرفه و عطسه: علائم تنفسی ممکن است شامل سرفه، عطسه و احتمالاً مشکلات در تنفس باشد.
3. سوزش یا تورم دهان و لبها: ممکن است لبها یا دهان به صورت ناگهانی دچار سوزش یا تورم شود.
4. مشکلات گوارشی: علائمی همچون درد شکم، تهوع، استفراغ یا اسهال نیز ممکن است رخ دهند.
5. آنافیلاکسی: واکنش آلرژیک شدید و فوری که شامل علائمی مانند تنگی نفس، سرگیجه، کاهش فشار خون، تاخیر یا از دست دادن هوش، و کاهش ضربان قلب می‌شود. آنافیلاکسی یک وضعیت اورژانس پزشکی است و نیاز به درمان فوری دارد.

اما برخی از افراد ممکن است دچار علائم حساسیت شدید به میگو شده و علائم خطرناک شوک آنافیلاکسی را تجربه کنند، که شامل موارد زیر می‌شود:

• مشکل در تنفس
• تورم زبان یا سفتی در گلو
• گرفتگی صدا، خس خس سینه یا مشکل در صحبت کردن
• سرگیجه یا سقوط به دلیل افت ناگهانی فشار خون

اگر به غذاهای دریایی حساسیت دارید، علائم معمولاً در عرض چند دقیقه ظاهر می‌شوند، اما برخی از افراد (مخصوصاً آنهایی که به صدف، ماهی مرکب یا میگو حساسیت دارند) ممکن است تا ساعت‌ها بعد علائم را تجربه نکنند. این امر گاهی اوقات بعد از ورزش اتفاق می افتد

علت حساسیت به میگو

حساسیت به میگو ناشی از واکنش غیرطبیعی سیستم ایمنی به پروتئین‌های موجود در میگو است. وقتی که فرد حساس به میگو با این پروتئین‌ها در تماس باشد یا آنها را مصرف می‌کند، سیستم ایمنی به اشتباه آنها را به عنوان تهدید تشخیص داده و واکنش‌های آلرژیک را آغاز می‌کند.

عوامل مختلفی می‌توانند به ایجاد حساسیت به میگو منجر شوند. برخی از این عوامل عبارتند از:

1. ژنتیک: سابقه خانوادگی حساسیت به مواد غذایی، از جمله میگو، افراد را در معرض بالاتری به این نوع حساسیت قرار می‌دهد.
2. تاریخ آلرژیک: افرادی که قبلاً به سایر مواد غذایی یا آلرژن‌های دیگر حساسیت نشان داده‌اند، ممکن است به میگو نیز حساس باشند.
3. محیط زیستی: عوامل محیطی مانند آلودگی هوا و تغییرات در محیط زیست نیز ممکن است نقشی در افزایش حساسیت به مواد غذایی داشته باشند.
4. تعداد مصرفات: افرادی که به صورت مکرر و در مقدار زیاد میگو مصرف می‌کنند، ممکن است بیشتر به این ماده حساس شوند.

در هر صورت، تشخیص و مدیریت حساسیت به میگو باید توسط پزشک صورت گیرد. از مهمترین راه‌های پیشگیری از واکنش‌های آلرژیک، پرهیز از مصرف میگو و مواد غذایی حاوی آن است.

تشخیص حساسیت به میگو

اگر مشکوک به آلرژی هستید، به پزشک خود مراجعه کنید، که می تواند آزمایشات پوستی یا خونی مناسب را برای شما انجام دهد و به شما کمک کند تا آلرژی های خود را بشناسید. پزشک شما همچنین می‌تواند در صورت لزوم یک (خودتزریق کننده اپی‌نفرین) EpiPen را برای مواقع اضطراری تجویز کند.

آلرژی به غذاهای دریایی مثل میگو پیچیده است. حتی در بین ماهی ها، گروه های مختلفی از ماهی ها وجود دارد و اگر به یک گروه از ماهی ها حساسیت دارید، ممکن است بتوانید ماهی های گروه های دیگر را با خیال راحت بخورید.

تست آلرژی که تحت نظارت پزشکی مناسب انجام می شود تنها راه تشخیص حساسیت به غذاهای دریایی خاص شماست.

درمان حساسیت به میگو

درمان حساسیت به میگو ممکن است شامل تدابیر پیشگیرانه و درمان واکنش‌های آلرژیک باشد. درمان آلرژی به میگو معمولاً شامل موارد زیر است:

1. پرهیز از میگو: برای جلوگیری از واکنش‌های آلرژیک، افرادی که به میگو حساسیت دارند، باید از مصرف میگو و محصولات حاوی آن پرهیز کنند. برچسب خوانی دقیق در محصولات غذایی و رستوران‌ها می‌تواند به افراد کمک کند تا مواد حاوی میگو را شناسایی کنند.
2. آموزش درمان آلرژی: افراد مبتلا به حساسیت به میگو باید درمورد نحوه مدیریت واکنش‌های آلرژیک آموزش دیده و داروهای ضدآلرژیک، مانند آنتی‌هیستامین‌ها و تزریق‌های آدرنالین، به منظور ایجاد تسریع درمان در دسترس داشته باشند.
3. کار با پزشک: افراد با حساسیت به میگو باید با پزشک خود همکاری کنند تا برنامه درمانی مناسبی تجویز شود. پزشک می‌تواند آزمایشات آلرژیک و تست‌های دیگر را انجام دهد و راهنمایی لازم را در مورد مدیریت حساسیت به میگو ارائه کند.
4. اجتناب از مواد غذایی مشابه: در برخی موارد، افراد ممکن است به میگو محدود نباشند ولی به مواد غذایی مشابه نظیر خرچنگ‌ها حساس باشند. در این صورت، اجتناب از این مواد نیز مهم است.

اجتناب ار غذاهای دریایی

اجتناب از پختن یا خرید غذاهای دریایی آسان است، اما مواد تشکیل‌شده از غذاهای دریایی به بسیاری از غذاهایی اضافه می‌شوند که ممکن است انتظار آن را نداشته باشید. برچسب روی غذاهای فرآوری شده یا بسته بندی شده را بررسی کنید. بدیهی است که کنسرو ماهی یا صدف منابع غذاهای دریایی هستند. سایر محصولات و آیتم های منو که باید مراقب آنها باشید عبارتند از:

• سس هایی مانند سس صدف و سس ماهی (در بسیاری از غذاهای آسیایی استفاده می شود)
• خمیر ماهی
• کراکر میگو و چیپس میگو
• سوشی
• سالاد سزار
• پیتزا (که ممکن است همراه با آنچوی یا دیگر غذاهای دریایی باشد)
• روغن پخت و پز که قبلا برای پخت ماهی استفاده می شد
• مکمل های ماهی یا روغن کریل
• مکمل های گلوکزامین (که گاهی برای آرتروز استفاده می شود) از پوسته سخت پوستان ساخته می شوند و در صورت حساسیت به صدف ها مناسب نیستند.

سوالات متداول آلرژی به میگو